ویژه نامه شهادت امام جواد الائمه "ع" +گلچین مداحی

ویـژه نـامـه شـهـادت امـام جـواد الائـمـه (ع) + مـداحـی گـلچین

در خدمت شما هستیم در روز عزای امام رضا (ع) برای پسر عزیز و امام شیعیان جهان. زندگی نامه مختصر همراه با مداحی های برادر میثم مطیعی عزیز را به پیشگاه شما عزیزان میرسانیم...در ادامه مطلب با ما همراه باشید

امام جواد (ع) در سن 8 سالگی به مدت 16 سال امامت را بر عهده داشت و مکتب علمی، اجتماعی شیعه را جلوه خاص بخشید. شهادت آن بزرگوار پایانی است بر تلاشهای چشمگیر ایشان که عباسیان را آنچنان غافلگیر نمودکه نتوانستند حضرت را تحمل نمایند و سرانجام با توطئه معتصم به شهادت رسید

تولد و دوران امامت ایشان:

امام محمد بن علی (ع) معروف به جواد الائمه، تقی و جواد و مکنی به ابوجعفر ثانی در دهم رجب دیده به جهان گشود . نام پدرش امام علی بن موسی الرضا (ع) امام هشتم شیعیان و مادرش خیزران می‏باشد.

امام محمد تقی (ع) پس از شهادت پدرش امام رضا (ع) درسال 203 قمری، مقام منیع امامت را در هشت‏ سالگی بر عهده گرفت و آن را به راستی و درستی هدیت کرد و به مقصد عالی رسانید. مامون عباسی (هفتمین خلیفه سلسله عباسیان) پس از شهادت امام رضا (ع( از امام جواد (ع) دل جویی کرد و دخترش ام الفضل را به عقد وی درآورد.

چگونگی شهادت:

معتصم، خلیفه عباسی و جعفر، پسر مأمون، سمی را در انگور تزریق کردند و برای ام‏فضل فرستادند. ام فضل نیز آن را در میان کاسه‏ای گذاشت و جلو امام جواد علیه‏السلام نهاد و از آن انگور بسیار توصیف کرد. سرانجام آن حضرت از انگور خورد و طولی نکشید که آثار سم را در خود احساس کرد. در همان حال ام‏فضل پشیمان شد و گریه کرد. حضرت به او فرمود: «چرا گریه می‏کنی؟ اکنون گریه تو سودی ندارد. ین را بدان که به سبب ین جنیت، به چنان دردی مبتلا می‏شوی که هرگز علاج ندارد و چنان به تنگدستی افتی که جبران‏پذیر نباشد». بر اثر نفرین آن حضرت، ام‏فضل به دردی بیمار شد که همه اموالش را در راه معالجه آن مصرف کرد، ولی سودی نبخشید و با نکبت بارترین وضع به هلاکت رسید. برادرش جعفر نیز در حال مستی به چاه افتاد و جسد بی‏جانش را از چاه بیرون آوردند.

مرقد مطهر امام جواد علیه السلام:

امام جواد علیه السلام در کنار جدش امام کاظم (ع) در مقابر قریش شهر بغداد - که امروز به آن کاظمین می‏گویند - دفن گردید.

منبع: حوزه

نهمین ماه تابان

او دوست دار مومنان بود او سینه ای چون آسمان داشت
با هر کسی او مهربان بود در سینه قلبی مهربان داشت
او بود در پرهیزکاری تنها جوانِ روزگارش
بخشنده بود و دست گیری از بی نوایان بود کارش
همواره در دل های مردم او دانه های علم می کاشت
آن قدر دانا بود و عالم که دشمنش هم دوستش داشت
خورشید دانش در دلش بود با آن که او خیلی جوان بود
او بود مانند گل سرخ خوش بوترین گل در جهان بود
نام عزیز او جواد است او پیشوای شیعیان است
بین «ده» و «دو» ماه تابان ماه نهم در آسمان است